Kendi Yüzüne Küskün Çocuk

Sen,
Kendi yüzüne küskün çocuk
En güzeli sendedir sevmelerin
İlk aşk gibi
İlk pişmanlık gibi
İlk sürgün gibi
Kaybolup gitmelerim gibisin
Kimselerin bilmediği ıssızlığa,
Ve ansızın çıkıp gelmelerim

En büyüğü sendedir kederlerin
Zamansız uzanmak gibi
Toprağın sırılsıklam koynuna

Mutluluk;
Hiçbir zaman boyanmamış resim
Sendedir bütün renkler...

Kederden gebermek de senindir
Başkaldırıp kader diye sana dayattıkları yalana direnmek de

Sen,
Kendi yüzüne küskün çocuk
Herkes kadar seninde hakkındır
Hakça yaşamak
Ve bölüşmek her lokmanı korkmadan...

2003