Kendi Yokluğunu Doldurmaya

Geceyi..
Çaldığı ıslıklarla avutup gündüz eden
Rüzgarlı ses solukta her perde hıçkırık
Aralıklarla...
Yinelenen aralarda
Ağlayası gelen bir durumsuzluk
Çamurlu bir sıçrayışın
Yeraltı gömütlerinden yeryüzüne çıkmak için
Can damarına dokunduysa yalnızın
Değecek bir sebep olmalı buna
Ateşin niye yandığına yanışı gibi
Değecek bir sebep...
Bir sebep doğduğundan ölüşüne kadar
Dolu dolu hayat diye dile tutan bir sebep..
Diye kendi yerine boşluğunu dolduracak kadar
İnsansan
İsansın...

Seyfi Karaca.........Kasım / 10