Kendi içinde bir düştür yaşamak

Durgun hissiz ve sığ
Kendi içimde tükenişimin
Rüzgârlarıyla savruluşum

Yaşamayı biliyorum
Acıyı hissettiğimden
Kıymeti oluyor zamanın
Kendi içine sıkışıklığında
Vurdukça yüzüme tokadını
Ayılışım…

Şimşek çakmasıdır anlayış kimi zaman diyorum
Üşümüş bir bedenin üzerine örtülü
Anlatması zor anlaşılması daha zor
Kelimelerin sığlığında
Susturduğum kayıtsızlığı
İnsanların yüzlerinde gördüğüm
Şiirlerle ördüğüm
Yayılışım…

Bir düştü yazdıklarım
Kendi içselliğine sürüklenip gidişinde
Belki düşüştü yürekten
Kalemin kâğıda isyan edişinde
Kimisine dokunan
Kimisinden uzak duran
Sayılışım…