Kenan Arman Şiirleri - Şair Kenan Arman

Kenan Arman

ağlama duvarında avucumda eski bir ben
dikilmekteydim en sökülmüş yerimden
kırlangıçlar mı geçiyordu çığlık çığlığa
yoksa bir çocuk gülümseyişi miydi kanatan beni
beklemekteydik ağlama duvarında bir sürü insan
kaybolmuş gözlerimizle korkan hep korkan

Devamını Oku
Kenan Arman

dağınık seslerden toplamıştım seni
güllerin altının oyulduğu günlerdeydik
kırılmış kaldırımlar gibi ağlıyordun
sorusuz bir cevaptan savrulduğunda

kader kokusu satıyordu mülksüzler

Devamını Oku
Kenan Arman

zıvana vagonlarında bir feryat
kaldırım taşlarını satıyorlar ölümün
bin dereden getirilmiş sularla yıkayıp
gömüyorlar homurdanarak aşklarını
denilen yerlerden geçirip parmaklarını
görmüyorlar homurdanarak gömdüklerini aşklarını

Devamını Oku
Kenan Arman

buraya, ellerinin olduğu yere
sersem yine usulcacık yüzümü
ıslansam, bir çocuk gibi utanarak
yaptıklarından


Devamını Oku
Kenan Arman

tam ortasından yırtılmış
eski bir atlasın mavisinde
yokluğunun buzdağına çarpıp
batan bir gemi şimdi yüreğim

Devamını Oku
Kenan Arman

oldukça
tenhayımdır aslında

....

siz bana

Devamını Oku
Kenan Arman

burada, rüzgarın sustuğu yerde
bir yara izi gibi saklanırım kendime
kuşları dinliyordum susuzluğumu özlerken
yakamda kanayan labirentlerimle

burada, sensizliğin konuştuğu yerde

Devamını Oku
Kenan Arman

yazdıklarımdan arta kalan seslerde
o büyülü yolculuğunda deliliğin
sırlarımı anlatan orospu rüzgarlar yalardı
avuçlarımda kıvranıp duran şehvetini ölümün
yazdıklarımdan arta kalan seslerde
duvara bir çiviyi çakar gibi içerdim acıları

Devamını Oku
Kenan Arman

can sıkıntısını geçti yüz
duvarda sallandı bütün resimler
sözüne rastladı boşlukta durdu
atmaya hazırlandığı yüreği yerine koydu

yaz ortasında üşüdü ses

Devamını Oku
Kenan Arman

duy bedenimden arta kalanları
çığlığından yakaladığında geceyi
yankılanıyorken her ölüm usulca
kan revan uykularımdan böl beni

korkular uluorta acıtırken duy

Devamını Oku