Kemiksiz Şiiri - Önder Karaçay

Bedenimizde bunca kemik varken;
Kırılan hep kalp,
Ustası da yok ki tamir edilsin,
Yeter ki biri kırmasın

İnsan olan kalbi kristal bir cam sansın,
Taşıyan da özenli taşısın ki;
Kırılmasın

Bir kalbe girebilen var, giremeyen var,
Girip de kalabilen var, kalamayan var,
Kalbe girip, kalamayacaksa,
Kıracak, özenli davranamayacak ise,
Kalbe hiç girmesin

Kalbe de iş düşüyor, kalbin sahibine de,
Mümkünse kendine zarar verene,
Kalp de yer açmasın

Kalpte çok alışkın kırılgan olmaya,
Kemiksiz olduğunu belli edip,
Kırmak isteyenlere karşı,
O da biraz dayansın

Kemiksiz olan bir de insanda dil var ki;
Kırmadan kırıyor, yaralıyor,
Dil yarası da geçmiyor,
Kalp hiç olmazsa kırmıyor,
Dilde kemiksiz, kalpte kemiksiz

Önder Karaçay