tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
© Copyright Antoloji.Com 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Antoloji.Com'a aittir. Sitemizde yer alan şiirlerin telif hakları şairlerin kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Yağmurla
Hep duygulanırdım
Ağlayanlar
Gelirdi aklıma
Çoğu zaman
Yağmurla bende ağlardım
Bir memlekete düştüm ki
Her gün yağıyor
Sisten yağmurdan
Göz gözü görmüyor
Artık yağmurla
Ağlayanlar değil
Islananlar bile
Aklıma gelmiyor
Duygulanmak
Şöyle dursun
Bedenim
Bu ıslak yaşamdan
Nefret ediyor
Kemiklerim bile
Güneşi özlüyor
Ne kadar özlem duysanız azdır.çok çok haklısınız.Yüreginizde parlayan güneş gibi Pencerenizde de daima güneş dogup parlasın dileklerimle saygı ve sevgiyle kutluyorum. Can kardeşimi.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta