Keman Ağlarsa Şiiri - Müslüm Bayram

Demiştin ya bir gün terkedip gidersen
Bilki seven her halimle bekliyor olacağım
Susuzluk çekeceğim aşkına aç kalacağım
Umutsuzluk olmayacak hiç penceremde
Gelipte ansızın baktığın yine o gece

İşte pencerendeyim yine
Hiç çıkmadın ki biran dahi aklımdan
Kalbim otlu kazan alevler yağar
Anılar sevdasında pişer
Susuz kalmış oy güzelim bağlar

İşte bulduğum o güzellik
Ayağında halhal halkalar
Doğmasın söyleyin güneşe
Şarkım ezgili çalıp, şakıyacak
Bu gece kemanım aşktan ağlayacak

Doysun karanlıklar gece boyu
Yemişleriyle mutlu olsun
Kurumuş bağlarımın şaraplarından
Dolsun tadımlık
Aşka kalkmış kadehim
Düşsün mest olup sarhoş

Yağmurlar sağanaklarıyla yıkasın
Yıldızlaşmış geceden siyah saçların
Dağılmış örgülerinden serilmiş göklerinde
Uykusuz kalsın başım
Yasını çeksin hıçkırıklarının
Dinmiş uğultusunda
Gök gürültüsüyle irkilip
Koyaklarına dökülsün toprağın

Üzerinde volkanik yanardağ
Kızıl meşesi sönmüş ormanın
Soğumuş külleri
Hafiften esmiş meltem rüzgarları
Karadan denizlere ulaşmış
Coşmuş aşka gelen dalgalar
Vurarak kıyılara
Öpmüş ayaklarını

Ağlayan keman susmuş kılıfına çekilmiş
Hoş ezgilerini ekmiş geceye
Hüznü ay gibi solgun
Güneş yanığı toprak
Yağmurlara gebe kalmış
Kızıl ufuklar neşeli
Güneşi uyutuyor