Kemal Yazan Şiirleri - Şair Kemal Yazan

Gökkuşağından renkleri toplarken

Gönlüme ayışıklarını yığdırıyorum

Gözlerine baktığımda çimen gözlüm

Gidişine isyan etmiş suçsuz kaderim
Bir umut olsa ben yine sabrederim
Sakın artık dönmeyeceğim deme
İlk ağlayan ben olurum yemin ederim.

Hayat acımasızca örerken ağlarını

Bonboş odamda kıvranırken yapayalnız
Uzanıpta,yavaş yavaş hayalini içeceğim
Öyle büyükki sana sevgim...
Seni hiç unutmayacağım yaban çiçeğim.

Yılların nağmeleri yaprakların sesinde

Yum gözlerini biraz hayal et

Yıllar bekleyecek seni elbet

Gözyaşlarını ertele

Hatıralar...unutulmuş sevgilerin çenberinde
Uyandı,anlam kazandı sevda bahçelerinde
Oyalıyordun kendini gündüzleri ama...
Cehennem azabı çekiyordun gecelerinde

O güzel gözlerinin derinliklerinde

Sevda yazmak isterdim yüreğine
Sıcaklığıyla içimi yaksın diye
Gökgürültüsü gibi yalvarırdım adını
Beni yağmurlara bıraksın diye.

Gamzeleri yazardım damlaların üzerine

Ağlamış gözlere sızarken güneş
Işıkları ıpıslak yıkarken yüreğimi
Duygularım kıpraşırken
Anladım maziyi öldüreceğimi.

Çaresizliğin pençesinde kıvranırken

Gözyaşlarını avuçlarında toplarken
Gözucuyla bakarken hayata duyarsız
Mutluluk kaleleri yıkılırken bir bir
Hala mı sırıtacaksın arsız arsız

Kır elindeki aynaları bu gece

Titreyerek yanan lambalar gibi
Hayali gözlerimin önünde duruyor
Acılar zorlamış yüreğini
İçinde ne fırtınalar kuduruyor.

Gömmüş sevgisini çaresizce yüreğine

Titrek ellerimde bir avuç günah
Serdim bedenimi,gözlerimi yumdum
İnan ruhumu ısıtmak için
Mum ışıklarından medet umdum.

Umutsuzluğun pençesinde