Kemal Tekir Şiirleri - Şair Kemal Tekir

Ey insan yakınmayı,
Bırak hep sızlanmayı,
Sahip olduğun nimetleri,
Hep görmezden gelerek,

Kişisel çıkar için,
Başkalarını övmek,
Kusurlarını,görmezden gelmek,
Her davranışını,koşulsuz

Gece yalan,gündüz yalan,
Mevsimler,yıllar yalan
Akıp giden zaman yalan,
Var biraz da sen oyalan.

Göçmen kuş misali insan,
Konup geçer bu Dünya'dan.
Yok Dünya'ya kazık çakan,
Yalan dıstum Dünya yalan.

Yalan Dünya, herşey yalan,
Mal,şöhret,saltanat yalan
Hayat ölümle sonlanan
Hayal, rüya,masal inan.

Yandım yar yandım aşkınla,
Döndüm Mecnun'a leyla ya.
Yandım ben kül,dumansız,
Yandım yürek yangınında.(2)

Sormayın ne haldeyim,
Çıkmaz sokaklardayım.
Yüreğim ,yangın yeri,
Yandım ,yangınlardayım.

Ayaklar baş başlar ayak olunca,
Boğuldu yeryüzü fitne fesada.
Zalimlerin zulmü dayandı arşa,
Ceheneme döndü yanıyor Dünya.

Günlerdir,Cennet ülkeme,
Çökmüş bir karabasan,
Yanıyor,cayır cayır,
Yanıyor,dağ,taş ,orman.

Boğuldu yeryüzü fitne fesada
Zalimlerin zulmü dayandı arşa.
Mazlumlara gökten yağıyor bomba
Yangın yeri sanki yanıyor Dünya.