İnan yalan söylemiş, kim ne demişse sana.
Biter tadı hayatın, küsme ne olur bana.
Uykularım kaçıyor, gittiğinden bu yana.
Biter tadı hayatın, küsme ne olur bana.
Kimler gelipte geçmiş, hayatımızdan kimler,
Arkasında bir tarih, zor okunan isimler,
Ne zaman açıp baksam, yıpranmış albümlerde,
Boynunu bükmüş durur, siyah beyaz resimler.
Aklım gibi dağınık, pejmürde üstüm başım,
Gerçeğim suretimden, akıp uzaklaşıyor.
Caddeler mezar olmuş, lambalar mezar taşım,
Bu gece, bu şehirde, bir cenaze yaşıyor.
Ne giden vasıtalar, nede bir ayak sesi,
Değişim sevdasıyla, tutuşup yananlar var.
Aslı inkar etmeyi, çağdaşlık sananlar var.
Bu moda yalnız bizde, herkes sadık özüne.
Her değişim diyene, inanıp kananlar var.
Ağlamak nafile, sızlanmak boşa,
Çaresi yok inan, bu ayrılığın.
Hiç akla gelmeyen, geliyor başa,
Çaresi yok inan, bu ayrılığın.
Anı kervanına, dalıyor günüm,
Mihnetin içinde, ikbal ararım,
Gönlüme teselli, veren bulunmaz.
Meczup gibi her gün, hayal kurarım,
Halin nedir diye, soran bulunmaz.
Nasıl yanmayayım, sönen umuda,
Her seher vaktinde namazdan sonra,
Mevlaya elini açtığın zaman,
Halini Rab'bine niyazdan sonra,
Unutma ne olur, bir de beni an.
Karışır toprağım, estikçe yele,
Rüzgarda süzülen, yelken gibisin,
Korkuyorum sana, nazar değecek.
Cazibe püsküren, volkan gibisin,
Korkuyorum sana, nazar değecek.
Adımın titretir, toprağı taşı,
Acele etmeli, zaman daraldı,
Beklenen misafir, geldi gelecek.
Yıllarca gözümüz, yollarda kaldı,
Kapımız nerdeyse, çaldı çalacak.
Üzüntüsü sahte, uğurlayanın,
Yaşamanın tadını, çıkarmaya bakarız.
Bir yerde çok duramaz, sıkılırız,bıkarız.
Gece yarılarında, yarışlara çıkarız,
Bize derler bırakın,tembel tembel gezmeyi,
Dam üstünde saksağan, vur beline kazmayı.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!