Zaman ne çabuk geçiyor
Diye düşündüm bir an
Oysa şaşarak farkettim ki
Zamanın içinden geçen bendim
Zaman öylece duruyordu kendi halinde
Düşünmek
Ama gerçekten düşünmek
Duyguların esiri olmadan
Acı suçlamaların
Peşinde koşmadan
Düşünmek
Hayır Nuriye!
Üzgünüm ama
Boşuna geldin yine
Bilmiyorum ki daha benden
Ne istiyorsun
Evim,Barkım
Ne güzel susuyorduk ikimiz
Sen gözlerini benden kaçırarak
Ben se gönlümün darağacında
Bir çocuk gibi sallanarak
Elimi kıpırdatsam korkup uçacak
Gel gamzelim
Birlikte bakalım
Gönül penceremden iceri
Duygularım her biri
Acımasız birer eşkiya
Görüyormusun
Sana susadığım bu akşamda
Neden acaba ellerim titremekte
Ve kaderim alaycı sözlerle
Bana bir ayrılığı müjdelemekte
Zorla gülemiyor insan
Hangi esmer sana benzer
Beni narin kalbinde
Senelerce gizler
Sevgisinden utanır da
Hem ister,hem reddeder
Nedir bu içimdeki heyecan?
Hiç bitmeyen,
Kalp çarpıntımı arttıran,
Dizlerimin bağını çözen.
Yanımda yokken böyle oluyorsam
Gelsen nasıl olurum bilmem.
Usulca çektim geceyi üstüme
En güvendiği yıldızlarca
Sırtından hançerlenmiş
Postalım ayağımdan çıktı çıkacak
Bir çocuk ürpermesi ayak parmaklarımda
Gidiyorum
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!