Kemal Mustan Şiirleri - Şair Kemal Mustan

Neredesin ey hüzün?
Geldiğinde beni üzdün.
Gelmediğine çok üzüldüm.

An gelir
Kelebek oluverir
Şairin kar taneleri
Her biri ayrı renkli
Kaplar her çirkin yeri
Her yeri güzel benekli

Bakalım yüreğindeki sızıyı
Burada bırakabilecek misin?

Ulaştığımda terk edeceğim seni
Anlayın artık beni
Budur aşığın kaderi
Olacak şey midir çözülen bir gizem?
Kime aşığım bilmek bile istemem.

Çıkardım kalemi
Yürekteki kından.
Yazamadım bir kelime
Beni anlatan
Gizemli imgeler ormanından.

Bir taneden
Bir tane yaratmış yaradan
Göz yaşımı rahmet yapmış da
Bir tanemi yaratmış
Gönlümde kanayan yaradan.

Karanlığımın ortasında bana bakan gözlerden,
Kuşatırken ruhumu varlığınla aldığım ışık
Hissediyorum bir kez daha
Güzel şey güzele tutsaklık.

Bakamam gözlerine
Öyle uzun uzun
Ayın ışığı söner.
Yıldızlar düşer
İkisi içime.
İçime akar

Göz yaşlarım akıyor sessiz
Ve gösterişsiz.
Zaman gibi geçmişe doğru
Geçmiş olurken,
Kendi değerini bilmeden.

Hangi söz
Çiçekleri bir köre gösterir?
Hangi göz
Ölmeyene cenneti
Hangi ayna
Bize özümüzü gösterir?