Bu gönül cahil bir serseri
Ne yurdu belli, ne de yeri
Sorsan bilmez o hiç kendini
Baldır ona aşkın ayrılık zehri
Tanrıdan odur ki dileğim
Bach yaşasın,
Ben öleyim.
Bach çalsın,
Bulutlardan dinleyim.
Söz veriyorum Tanrım
Kurtardın beni esaretinden
Daha çirkin kızların
Mahrum bıraktın letafetinden
Daha güzel olanların
Bir aşkı anlattığında
Yürekten koparılan güller,
Bir düşü anlatır oldu
Oyuncak bebekler
Ve beklemeye koyuldu
Bebekten düşler.
Ve bir rüzgar esti hafiften.
Düştü sararmış yaprakları
Sararmış ağacın
Önüme, arkama, omzuma.
Bilemediğim bir dilde
Bir türkü söylediler bana.
Aşk koydum önüne.
Sözcükler oldum hislerimden kurulu;
Sözcükler,
Duy diye.
Ben oldum sevmek için;
Ben,
Hüzün şarabındayım bu gece;
Bir dalıyor
Bir yüzüyorum.
Yanıma gelemeyenlere
Bir kadeh şiir uzatıyorum.
Bununla yetinmeyecekler
Bir şiir yazmak;
Olmayan kelimelerle
Olmayanı var kılmak
Mümkün müdür
Sonsuzluğa bir sınır koymak?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!