Kemal Doğanay Şiirleri - Şair Kemal Doğanay

Kemal Doğanay

Vatanı Uğruna birleşen eller,
Başı pare pare dağlar bizimdir.
Zafer Türküsü’nü söyleyen diller,
“Ölen ölür kalan sağlar bizimdir! ”

Toprağın kan ile yoğrulduğu yer

Devamını Oku
Kemal Doğanay

Dağların başına şahin kondurdum
Şahinin başında karı dondurdum
Çakalı,tilkiyi gizlice vurdum,
Burdan gideceğim arama sakın,
Boynunu bükerek ağlama sakın!

Devamını Oku
Kemal Doğanay

Kaç kez başınıza yıktık orayı,
Unutulur sanma sakın Dağlıca!
Analar saracak bu gün yarayı,
Unutulur sanma sakın Dağlıca!

Kürşat’ça yiğitler sizlere karşı

Devamını Oku
Kemal Doğanay

Kuşların sesine kulak ver,
Kuşlar seni ormana götürür!

Ormanın sesine kulak ver,
Orman seni yağmura götürür!

Devamını Oku
Kemal Doğanay

Ay karanlık geceydi
Zafer iki heceydi
Dostun hali niceydi,
Türk’e birlik yakışır.

Düşmanda çoktu kibir

Devamını Oku
Kemal Doğanay

Bir şiir gibisin içli ve derin
Gözlerin masmavi rüzgarın serin
Garibin gönlünde başkadır yerin,
Yazmak istesem de yazamıyorum.

Senin güzelliğin dillere destan

Devamını Oku
Kemal Doğanay

Zengin fakir demeden,
Gelin birlik olalım.
Haram lokma yemeden,
Gelin birlik olalım.

Türkü,Kürdü,Çerkesi

Devamını Oku
Kemal Doğanay

Büyümeseydik
Yürümeseydik
İnsanların gerçek yüzünü
Hiç görmeseydik
NE GÜZEL OLURDU!

Devamını Oku
Kemal Doğanay

Kar mı yağmış yüce dağın başına?
Karlar bizim amma yel bizim değil.
Yeni girmiş henüz yirmi yaşına,
Yaşlar bizim amma sel bizim değil.

Yar deyince içim birden yanıyor

Devamını Oku
Kemal Doğanay

“Zafere gitmeyen yollar utansın!

Yaz bahar ayları kışa döndüyse,
Köprüden geçmeyen seller utansın!
Vatanımda nice ocak söndüyse,
Bağrıma esmeyen yeller utansın!

Devamını Oku