Yok Oldu Adamlık
Yok oldu adamlık, aranıyor günlerdir
Kimi görsem, sen bilirsin diyorlar
Ağızlar mühürlenmiş hepten
El pençe divan durmuş
Kuyruk sallıyor, hele bir de görsen
Yüreğim kırık dökük, karanlıkta kalmışım
Aydınlığa çıkacak, bir ışık arıyorum
Zevki sefa sürerken, hayallere dalmışım
Hakikati gösteren, doğru yol arıyorum
*
Dövünme hiç boşuna, kirden pasdan arınmak
Yolcu yorgun yollar uzun bitmiyor
Yıldızlardan taşlar yağar üstüme
Yüreğimde körük gibi çarpıyor
Ömür bitse dertler yağar üstüme
Sabah güneş doğar, akşam yağar kar
Yolda giden amcaya,
Bir selam verip, nasılsın dedim
Bastona basarak, yavaşca doğrulup öyle bir bakış baktı ki!
Gözleri bulutlu, ağladı ağlayacak
Ezildim o an gözleri konuşurken
“Ah evlat ah, sevdiklerim desem yetmez mi sana”? Dedi.
Yıllarımı sana verdim gözlerine baka baka
Yollarına gülü serdim arkan sıra koşa koşa
Mutluluğu sende buldum sözlerine kanan kana
Şu dünyada bir ahdim var yanında hep kalacağım
El uzatıp hep birlikte sevenlerle güle güle
Yollarına yürek serdim
Gülü sevdim sensin diye
Gönüllere ateş verdim
Seni sevdim gülüm diye
Sular kadar berrak yüzün
Gül vaktini bekliyor tomurcuktan çıkmaya
Gün doğmadan çıkda gel yollarını beklerim
Deryalar ötesinden şu gönlüme akmaya
Gül kokunu salda gel yollarını beklerim
Gözlerim uzaklarda gönlüm arıyor seni
Yoluna baş koyduğum
Gördüm ki, yoluma kocaman taş koymuş
Aklınca Çin Setti gibi
Dizmiş en büyük engelleri
Gitme diyor gitme, kal burada
Bir ekmeğin yarısı senin, yarısı benimse
Yönelip de sana gelmek dileğim
Aramıza sıra dağlar koymuşsun
Seni görmek senden son kez isteğim
Kararan yürekle gönül oymuşsun
Şu dağları nasıl aşıp geleyim
Ademle Havvanın, neslidir insan
Anavatan oldu dünya bizlere
Huzura ermenin yolları varken
Ağlatırken herkes yordu bizleri
Ayrıldık kollara yollar ayrıldı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!