Kemal Ateş Şiirleri - Şair Kemal Ateş

Severim ben bozkırları
Akan çaylarda yüzen gönülleri severim
Tarlada buğday toplayan elleri
Amber kokan tenleri
Kimsin demeden
Hoşgeldin diyenleri severim..

Yeşerirken bahtında aşkın gülleri
Ben her dikenin hatırına solacağım
Yakarken gönlüm limanda gemileri
Ben rıhtımına aşkımı bağlayacağım

Sönmesin diye ufkumda ki ışıklar

Kim fitne sokacakmış Türk’ün içine
Şu gördüğün bayrak bu devlet bizim
Ne zaman fırsat vermişiz yezidin piçine
Şu gördüğün bayrak bu devlet bizim

Çanakkale’de yatıyor git bak ataların

Yıllarca döktüğüm gözyaşlarımı
Lütfedip de görmedin
İşte ileriye aldım zamanı
Vuslat geldi sen gelmedin

Kendi ellerimle çizdim

Aylar yıllar geçti daha kaç asır beklerim
Sanma özlemine artık yeter derim
Yaralı düşlerde bir masal gibi saklısın
Korkusuz hayallerimde ömür boyu gizlisin
Sensiz aşkı heba etmem sahte tebessümlere
Gelecekse de ölüm hasretinden gelsin...

Yokluk başka sensizlik başka
Sonunda kimsesizliğe eriştik
El ele hoşçakal dedik aşka
Birbirimizin olalı çok değiştik

Aşkın matemi sardı dört bir yanı

Zindan gibiydi sanki gözlerin
Pranga vurdum gözyaşlarıma
Direndim meydan okudum
Mülteci gibi sığındım yanına
Ne hevesimi gördün ne sevgimi
Daha kimliğim bile çıkmadan

Salaş bir meyhane deyip geçme alınır Yannis
Onun için orası balıkçı köşküdür
Plak çaldıkça coşar karısı Nicole
Beyaz göbeğini kıvırır entarisine yandığım
Çıkarıp atar çengi olur rakı masasında
Balık gibidir deniz kokar teni

Bir aşk kavgasıydı yaşadığımız
Bütün günahlar benimdi haklıydın
Mutlu bir yaşamdı aradığımız
Duruşunla sevgin ile farklıydın

Güzel günler artık gelmez ki geri

Ağlasın gözüm yeter ki benim ol
Sevda ol sevmeyen gönül utansın
Cehennem misali ciğerime dol
Ateş ol yanmayan yürek utansın

İster rüyamda ol ister hülyamda