Feryadın sessiz olsun diyorsan eğer
İsyanımı içime yutar susarım
Sanma ki dünya nimeti sana eşdeğer
Ben herşeyden vazgeçer susarım
Mutluluk sayarım seninle hüzünleri
Belki bu kadar perişan olmazdım
Gönlüne sevgiden bir damla yağsaydı
Sana harcadığım ömre yanmazdım
Sevecek bir kalbin olsaydı
Soğuk meyhanelerde dertli sırdaşlar edindim
İki kere iki dört etmez bazen
Kerrat cetvelini,mantığı yazdım
Felsefe’de Fizik’te uzmandım ama
Yine de kafayı sana taktım
Kabiliyet isteyen oyun seni sevmek
Daha yolun başındayken gittin
Seni de böyle bırakan olmasın
Severken gönlümü kahrettin
Bu ettiğini kalbim duymasın
Fırtınalar biçtim ektiğin rüzgarda
Gül dolu bahçeye uzanmak
Hissetmek aşkı güneşin altında
Cebinden onun resmini çıkartmak
Kendini görmek sevdiğinin gözlerinde
Sonra birkaç yağmur damlası
Ve yücelmek bulutların huzurunda
Bir defa daha sevsen şu garip gönlümü
Seviyorum diye haykırsan neyin eksilirdi
Bahtiyar edip beni,şen şakrak eylesen ömrümü
Talihimi sevdan ile yazsan neyin eksilirdi
Bir merhaba-n ile kalbim kul olmaya hazırdı
Sen Aslı olsan ne fayda
Kerem’den öte yol mu var
Bülbül olup çağlasanda
Gül’den öte yol mu var
Alın yazım deme sakın
Kör olmuş aşka bakan gözlerim
Başka bir sevgiliyi görmüyorum
Eğer sensiz yaşamaksa kaderim
Ben böyle kaderi kabul etmiyorum
Kaç yemin bozmuştum ayrılığa
Ömrümün son matemine selam olsun
Aç gözlü isen felek gayrı gözün doysun
Bir ahın verdiğini o ahı çeken bilir
Yüreğine kara gün işte o vakit gelir
Ellerim uzanırken mavi semaya
Uçan kuşların ensesinde ara beni
Diz çöküp yalvardığımda toprağa
Yuvasız karıncanın nefesinde ara beni
Attıkça yüreğim aşkın damarlarında
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!