Kemal Aslan Şiirleri - Şair Kemal Aslan

unuttun mu bende
çekim halinde sende
'gurur kirlidir' bizde

her aşk
sonsuz bir soru
cevap sonra gelse de
her aşk
önce bir soru
cevap olmasa da

incecik bir dal
durur
acının ya da sevincin yanında
bir damla gözyaşıyla

anız günlerden kalma
çocukluk
ömrün ekalliyetiey bilici
akbenek
boyunlara taktığın
yıkımdan kalan

1


bırakmış dalda rengini
yazdan kalan başak

dile gelir
zamanın içinden
renk ve ışık
küçümsense de
fırça darbeleri
aktarır

nasıl sığmıştı bir göz oda
gardırop divan yatak yorgan
masa sandalye
çatal kaşık tabak çanak
leğen kazan
yazlık kışlık falan filan

han(g) i yüzümdü
kalan yüzünde
han(g) i yüzündü
kalan yüzümde

karşılamıyor yeni bir sabahı gözleri çocukların
başlamıyor yeni bir güne kadınlar
ölüyor ulusların kaderi
ölüyor içişlerine karışmama
doğuyor göz önünde barbarlık

ne zaman konuşsam
bellek-siz bir anşimdiki zamana sığınan yüzünde
soyunuyor söz
menzilsiz
kuşlar uçuyor
çişeliyor saçların