Bir çömlek düşün; topraktan yoğrulmuş, ateşte pişmiş,
İçinde su taşırken ansızın çatlar, sessizce derininden.
Usta, altın tozu karıştırır kille, doldurur o aralığı nakış nakış;
Kırığı süslerken, sağlam halinden daha değerli kılar onu işte!
Şiir de öyle
Yürekteki çatlağı, kelimelerle tutmaktır ustalık;
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
Alıp başımı gitmeyi yollar boyunca
Seyretmek bir bozkır akşamını camından bir otobüsün
Masal şehirlerini geçerken hızla
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
Devamını Oku
Alıp başımı gitmeyi yollar boyunca
Seyretmek bir bozkır akşamını camından bir otobüsün
Masal şehirlerini geçerken hızla
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta