Keler Gibisin Şiiri - İsmet Murat Müçtehit

KELER GİBİSİN
Ne oldu evladım hani varlığın,
Variyetin bitti; meler gibisin,
Eşiğine geldin sende darlığın,
Bir kuru ekmeği böler gibisin.

Elinde tesbihin, var idi kuka,
Gösterir dururdun, ekmeği yoka,
Duydum ki feryadın çıkmış ayyuka,
Saçını başını yolar gibisin,

Yağlı kuyruk bulsan yapardın azık,
Kul hakkını yerken demezdin yazık,
Böğrüne saplandı attığın kazık,
Çıkartan bulunmaz solar gibisin

Sanmaki gözlerden akan yaş dindi,
Masumun eyvahı sırtına bindi,
Midene oturdu yediğin hindi,
Yerlerde sürünen keler gibisin.

Ortalığı göz ucuyla süzerdin,
Riya deryasına girer yüzerdin,
Yoktan yere Müçtehit'i Üzerdin,
Şimdi kuldan medet diler gibisin.
İsmet MURAT
(Müçtehit)