Kel oglan Şiiri - Deniz Gece Mavisi

ağır ağır yol alırken geceye yarasalar
yırtıyormuş gizemini kargalar
bir uyku aralığı uzanıyormuş baş ucuna saksağanlar
bir çığlık kadar yakınmış dününe
ve yine bir çığlık kadar keskin
kemanın tezenesine her değişinde çekirgeler ilan etmiş krallıklarını

sonra köşede duran baykuş
kaç demiş kaç seni öldürecekler
atından inmiş taylar
ve nal sesleri duyulmuş karıncaların
bir kılıç darbesi almış soluna çekirge
öldüm demiş
ölen çekirge değil
camdan kalbiymiş
ve o günden sonra kimse çekirgeyi hatırlamamış bir masal çınlamış ormanın bağrında
Maymunlar gülmüş
Yılanlar ağlamış timsahlar göz yaşı dökmüş
Boynunu bükmüş kel oğlan terketmiş tüm kitapları çocuklar isyan etmiş

Görev verilmiş kaplumbağalara gidin kel oğlanı alıp gelin çocuklar hikaye kitabı okumuyor denmiş
Kaplumbağalar binmiş motorlarına bir arpa boyu yol gitmiş
Bulmuşlar kel oğlanı bir dağın ucunda
Gözünde bir damla yaş
Ağlama çocuklar seni istiyor yoksa uyumuyorlar demişler kel oğlan bir atlamış kitaba gülmüş çocukların yüzü
Ve mutlu olmuş tüm dünya