Vesile olsun, dedik zorbanın ruhu için,
Şahsımı dinleyip de Hakk’a gelmesin niçin?
Şahsım ki onlar gibi açlık sefillik çekmiş,
Mütevazılığından mı dışlanmış, itilmiş…
Bir yandan da vicdanlı Rab mahlûkatlarına,
Her kim ne derse desin ruh ve can taşıyana…
Pek karşı çıkmamıştır kedi sevme işine,
Çok şeyi feda edip duygu inceliğine…
(2016)
Kayıt Tarihi : 2.8.2018 21:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!