9 Haziran 1963 Razgrad/BULGARİSTAN
Rüzgarın beni götürebileceğine inandığım zamanlar oldu.
Masa örtüsünden uçuşan halım,
Bu vahada rüzgarın esmediğini nereden bileyim.
Bildiğim bir şey varsa, o da bildiğim şeyleri gerçekten bilmediğimdi.
Keşke cahilliğim kırmızı beyaz piknik örtüsünün üzerinde korkusuzca uçabilseydi.
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta