9 Haziran 1963 Razgrad/BULGARİSTAN
Rüzgarın beni götürebileceğine inandığım zamanlar oldu.
Masa örtüsünden uçuşan halım,
Bu vahada rüzgarın esmediğini nereden bileyim.
Bildiğim bir şey varsa, o da bildiğim şeyleri gerçekten bilmediğimdi.
Keşke cahilliğim kırmızı beyaz piknik örtüsünün üzerinde korkusuzca uçabilseydi.
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta