Her evden bir deli çıkar,diyorlar ya.
Bizim evden ben,
Sizin evden sen çıkmışsın.
Nereden anladın diye,sorma.
İkimizde değneği güzel sallıyoruz...
Ben doğmadan kazmışlar
Oy istemişler.
Babam yolda geliyor demiş.
Beklemişler.
Beşimde yine kazdılar,
Kanalizasyona.
O incecik gülüşüne,
Yıldızlar biriktirip gizlice
Günün aydın kalsın diye
Güneşleri bağladım.
Arada bak pencerenden
Ana yırtık.
Babanın cebi yırtık.
Hiç sorma.
Pantolon boydan boya...
Ayakkabısı yırtık çocuk.
Oynadığın top yırtık.
Mehtaplı bir geceydi.
Ufacık bir Karadeniz Kasabası'nda
Yakamozlar topladım avuçlarımla.
Biliyor mu sun?
Hep sen vardın dualarımda.
Dudaklarımdan düşmedi o altı hece.
Ey yabangülüm.
Sen dağda açar,
Dağda ölürsün.
Böğürtlenim,Kuşburnum,Çiğdemim.
Sarı benizlim,esmer tenlim,elma yanaklım.
Nasıl da kıvrılır Çekerek Irmağı
Buğulu pencerelerden sokaklara dalardı gözlerim.
Giden sen olurdun o sokaklardan.
Gözlerim, bir çift ayak olurdu.
Yüreğim,bir çift kanat.
Ve ben seni arardım,
O uçsuz bucaksız sokaklarda.
Bir yıldıza diktiler gözlerini,
Kaybolan umutların alaca karanlığında.
Sen fani dünyaya ilk ağladığında.
Bir Cuma gününde, ezan sesinde.
Ümit fısıldadılar kulağına, ümitlenircesine...
Ninniler söylediler, el bebek, gül bebek.
Ormanını yakan bir ayı.
Ateşledi belindeki tabancayı.
Tek atışta düşürdü,
Yeryüzüne Ay'ı
Yıldızlar ağlamaklı,
Yıldızlar yaslı.
Altını çizdiğim sözcüklerim
var benim
Toprağıma fidelerini ektiğim.
Mıh gibi saplandığım şiirlerim.
Yüreğim bir yangın yeri iken
Bahçesini sulayan dostlarım.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!