Kaynarcanın Ağası Şiiri - Veysel Şimşek

Silah Arkadaşımdı can ciğerimdi,
Merak eden varsa bu şahıs kimdi,
Burnu havalarda büyümüş şimdi,
Bumu Dostluk Kaynarcanın Ağası.

Askerde on iki ay bununla geçti,
Ben değişmem diye yeminler içti,
Arkadaşlığı unuttu o parayı seçti,
Bumu Dostluk Kaynarcanın Ağası.

Bir zamanlar onu gider görürdüm,
Ölümde olsa ben onunla yürürdüm,
Canım pahasına sana değer verirdim,
Bumu Dostluk Kaynarcanın Ağası.

Terk ederim böyle İnsanı derim elveda,
Bilemedim nedense hep burnu havada,
Kendisini patron ağa sanar ovada,
Bumu Dostluk Kaynarcanın Ağası.

Kardeştende öteydi verirdim değer,
Can Dostumda İnsanlık zayıfmış meğer,
Her gördüğüm zaman kendini öğer,
Bumu Dostluk Kaynarcanın Ağası.

Dost olunmaz olur olmaz katırla,
Arkadaşlık yazsanda bitmez satırla,
Geri dön bak o günleri hatırla,
Bumu Dostluk Kaynarcanın Ağası.

Hırçın inatlılar hep huzuru bozar,
Aç gözlü sonradan görmeler azar,
Koca İstanbul senin olsa ne yazar,
Bumu Dostluk Kaynarcanın Ağası.

Burnu havalarda gezerdi daima,
Bu tavırlar benim gitmezdi iyime,
Önce Adam ol mal mülk ile büyüme,
Bumu Dostluk Kaynarcanın Ağası.

Değer verme Adam değil her Adam,
Arkadaşını iyi seç der idi Dedem,
Sendeki Dostluk pazara kadarmış madem,
Bumu Dostluk Kaynarcanın Ağası.

Sen Samsunlu idin bende Tokatlı,
Veysel'im Dostluğa koşar kırk atlı,
Senin için para mal mülk çok tatlı,
Bumu Dostluk Kaynarcanın Ağası.

TC:(05379590555)