Kayıp kafa Şiiri - Salih Zengin

Yine kafam yok
Kafam nerede
Nereye demir atmış
Sadece zincirlerim kaldı
Kafam yok
Ziyanı yok
Benden başka herkes vardı
Özgürlük özgürlük neydi
İyi ki kafam yok
Olsa saatlerce saçmalardı
Bağımsız ve yalnız
İşte kafam orada
Picasso tuvaline saklamış
Tanıdım işte
Bir gözüm aşağıda biri yukarda
Ağzım burnuma karışmış
Yine de yakışmış
Fakat Darwin görse hiç bir şeye benzetemez
Hatta bakar bakar sıkılır söver
O kadar pastelim ki
Varsın olmasın kalıcı bir şey
Tüm rutinleri dağıtmak
Su gibi olmak istiyorum
Toprağın arasında berrak
Bir tek zincirlerim kaldı
Onları da kırmak istiyorum
Fakat kafam yok
Birkaç kadeh daha alıp
Kafayı bulmak istiyorum