Kaybolan benim görünmeyen bir yerde
Durmadan yürüyorum bilinmeyen meçhulde
Rastlanmadı izime uzun yıllar geçsede
Savruldum ben bazen rüzgarla bazen esen yelle
Hafızam yoktu yerinde tanıyamadım kiseyide
Sürüklendim kimliğin olmadığı yaban ellerde
Yol dil bilmeyince soramadım adresimi bile
Tüm umutsuzluklara rağmen gülmeyi unutmadım.
Yaşamayı öğrendim hayatta, ayakta kalmayı.
İnsanları öğrendim, yüzlerinde maske.
Savaşmayı öğrendim, yenmeyi dövüşmeden.
Gözpınarlarım yaşla dolsa da bunları saklamayı öğrendim
Devamını Oku
Yaşamayı öğrendim hayatta, ayakta kalmayı.
İnsanları öğrendim, yüzlerinde maske.
Savaşmayı öğrendim, yenmeyi dövüşmeden.
Gözpınarlarım yaşla dolsa da bunları saklamayı öğrendim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta