Kaybetmekten Korkma Şiiri - Ramazan Atmaca

Kaybetmekten korkma sev!
Canını verecek kadar, bir anne gibi.
Kaybetmekten korksaydı anne,
Yavrusunu sever miydi?

Seven asla kaybetmez, Allah aşkına.
Allah aşkına seven kaybetmezki..
Hayatı, tabiati, yetiyorsa yüreğin,
Tüm kainatı, canlı cansız ne varsa.
Gülü sevdiğin kadar dikeni de sev.
Gül dikensiz olmazki..

Çektiğin acıları sev, derdi vereni sev!
Doğru ol! Saat gibi, ne ileri git, ne geri kal.
Zaman akıp gidiyor, saat olsa da olmasa da.
İnsan bendine akar, kendine değil.
Mecnun Mevla'yı buldu, Leyla'yı kaybetmedi,
Leyla'yı severken kaybetmekten korkmadıki.

Sev, Allah aşkına sev!
Ne sevmekten kork, ne kaybetmekten.
Ölümü bile sev ki vuslata ilk adım.
Allah'ı bulan ne kaybederki?
Nefsin için yaşarsan, şeytanla dost olursun.
O zaman kork işte, hemde çok kork!
Namazsız kaldın, imanın gitmesinden,
Dikenin değil, gülün incitmesinden kork!