Kaya Ünver Şiirleri - Şair Kaya Ünver

Bir derde düştüm ki düşman başına
Gönül sevdi amma vuslat uzaktır
Bu can kurban olsun kara kaşına
Kaşın güzel amma gözün tuzaktır

Hayalin dolaşır hep yastığımda

Biri güzel biri çirkin
O dikende gülde biter
Acı tatlı dolu dizgin
Her iş gene dilde biter

Saçın olsa rüzgara eş

Sen güzelsin tamam ama
Gerdanda açan gül benim
Yücesin dağlar misali
Sana varan tek yol benim

Sen bazan başa belasın

Daha dündü
Daha dün,
Kalbim;

Tufanlar kadar etkili,
Çağlayanlar gibi coşkulu,

Öyle bir vurdun ki sen bu tokatı
İçimi dağladı, yüzümden önce
Bu gördüğün nedir, belki bin katı
Yüreğim ağladı, gözümden önce

Ben şu benliğimi aşana kadar

İster bey ol, ister paşa
Önce adam olmalısın
Başın değse göğe arşa
Önce adam olmalısın

Olmalısın olmalısın

Hazan vurdu bu yıl gönül bağıma
Ne harım, ne goncam, ne gülüm kaldı
Kırk yerden kırıldı bütün umudum
Ne elim, ne kolum, ne dalım kaldı

Yüce dağ başının karı misali

Ben kavlimde duramadım
Sana layık olamadım
Kendimi de bilemedim
Affet beni affet beni

Utanırım yaptığımdan

Hüzünlenip yine derde dalmışsın
Nemli gözlerinle yaşım üstüne
Sıladan gurbete haber salmışsın
Aldım selamını başım üstüne

Bir goncanın yaprağını salmışsın

Anadolunun bu meşk yatağında
Türkü söyler, türkü dinleriz biz
Büyük ozanların aşk otağında
Türkü söyler, türkü dinleriz biz

Türkülerle sevdalanıp sevda çektik