Kavuşmak Şiiri - Serpil Koçar

Yıllarca mutluluğu aradım
Issız sokaklarda, boş odalarda
Ve bir gece, ansızın…
Sen geldin, sessiz bir fısıltı gibi
Kalbimin tam ortasına

Öyle bir andı ki bu
Sanki yıllardır tanıyorduk birbirimizi
Dört duvarın arasından süzülen bir bahar gibi
Usulca, ama bütün varlığımla hissedilir bir şekilde açtın içime

Bekledik birbirimizi, fark etmeden
İki yabancı gibi, ama aynı özlemle
Her kavuşamayan an, her suskunluk
Benliğimiz hep sevgiye kavuşmayı hayal etti

Adın dilimde Lal gibi
İçimi yakan, ama güzelleştiren bir ateş
Bir an, sanki ebediyete dek sürecekmiş gibi
Masum, çocukça bir mutluluk…

Yemin ederim, sevdiğimi sanmıştım
Ta ki o akşam üstü, karşımda belirene kadar
Sen gelene dek her şey eksikti
Seninle tamamlandım, bir anda

İlk defa, gerçek anlamıyla seviyorum
İlk ve son sevdamsın sen
Adın dilimde, adın kalbimde
Sen benim ilkim, göz bebeğim
Sen benim… her şeyimsin