Kavuşmak Şiiri - Serpil Koçar

Yıllarca hep izlerini aradım durdum mutluluğun,
Ve bir gece ansızın sen geldin kalbimin merkezine...

Öyle bir şeydiki bu, sanki bir birbirimizi yıllardır tanır gibiydik,
Yürek yakan bir sessizliğin içinden, dört duvarin ardından gelen bir bahardın kalbime...

Yıllarca hep bu anı bekleyen iki yabancı gibi olsakta, bizdik biz olan sevdaya dair...
Kavuşamayan hasret gibiydik özlem gibiydik,hep açtı benliğimiz sevgiye kavuşmaya...

Adın dilimde Lal olmuşcasına kavuşmak olmuş içimi yakan bir kor ateş misali
Ebediyete kadar sürecek bir kavuşma anı gibi, çocukca bir mutluluktu adeta...

Yemin ederim ben sevdiğimi sanmış durmuşum
Taki sen o akşam üstü bana gelene kadar, karşıma çıkana kadar...

Beklediğim kavuşma anı senin gelmenmis benim dünyama,
İşte ilk defa seviyorum ben işte ilk ve son sevdamsın sen benim...

Adın dilimde, adın kalbimde, sen benim ilkim göz bebeğim sen benimmmm herşeyimsin...