Kavuşamadığımız Günler Şiiri - Eyüp Gümüşay

Kavuşamadığımız günler
Acılarla beraber
Yüzerdik okyanuslarda
Işıklarımız çalınırdı
Camlar buğulanır
Karanlık basar
Ay ışığı kaybolurdu
Mahvolurdu içimiz
Bir hasret türküsü gibi
Arardık gözlerimizi
Bir şimşek çakardı gökte
Yıldırım düşerdi yere
Ardından da yağmur ağlardı
Biz beraber ağlardık
Birbirimizden ayrı, ayrı
Gecelerin koynuna dalardık
Uykusuz kalarak
Özlemle parıldardı gözlerimiz
Çok severdik biz ikimiz
Ve tertemizdi kalbimiz
Kavuşamadığımız günler
Yüreğimiz yaralı
Gözlerimiz ağlamalı
Türkülerimiz titrekti
Ayrılığın acısında