Başım da savrulan, yürek için de,
Zemheri günüm de, kavruldu benim.!
Damarım daraldı, beyin yerin de,
Özlemim hasretle, yoğruldu benim.!
Islandım duyguyla, başım salladım,
İplik iplik çağlar, kuytu da kaldım,
Ak güvercin oldum, kanat çırpındım,
Geçiyor günler ben de, yolundu benim.!
Dilimde dolanan, yürek yaramdır,
Karlarım eriyor, günüm harmandır,
Gören beni böyle, deli sanandır,
Cihana ünvanım, duyurdu benim.!
Kırık sabahlar da, uyku kovalar,
Alevler yüzümde, duyğu ararlar,
Anladım bu böyle, narda yanmalar,
Tecellim anlıma, yazıldı benim.!
Gönül tezgahım da, sevgi dokudum,
Her yanını tüm, gözlerden sakındım,
Teselli aradım, yola bakındım,
Gerçekte umudum kırıldı benim.!
Tecellim bumuydu, umut dünyası,
Döküldü her yanım, feryat olası,
Yedi cihan kalsam, sevgi mayası,
Mecnun dendi adım, yayıldı benim.!
Uymadı geçmişte, zaman bedene,
Altmışı devirdim, geçen seneye,
Miadı bir varsam, ben de hedefe,
Günlerim şad olur, kalırdı benim.!
26.07.25 / Saat 10,08
MİADI (Mehmet AY)
Kayıt Tarihi : 26.7.2025 11:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!