Kasvet Şiiri - Vildan Altunbaş

KASVET

Gökyüzünü kaplayan siyah bulutlar,
Benim gönlümde kapanıyor artık mahşere kadar! ,
Yorgun gönül çırpınamaz ki! ,
Hem seni isteyip hem de sensiz kalınmaz ki!

Bir mevsim daha geçiyor ömrümden,
Benim ömrüm azalırken,senin kine eklenen,
Bir siyah dantel, örgü gibi,
Simsiyah bir kasvet, bu içime çöreklenen.

Biz yalan sevdaya gerçek süsü verdik,
Hep seviyoruz derken işte orada düğümlendik,
Aşık olduğumuz bir siyahtı,
O siyah gecede bulunmazdı bilemedik.

Şu gönül taş olsa etkilenmezdik! ,
Yokluğun bu evi dalgalandırmakta,
Öyle deniz gibi durmasaydın karşımda,
Tek bir göz çehresinden, kum gibi incelmezdik.

Değil bir dörtlük bu sayfalar senin için,
Sevdirmekti sana kendimi,
O anlatıpda,anlamadığın,
Biz severken dili gibi sen yaratılmışsın hiç sevmeyecek gibi.

Peki mutlu oldunmu,o uzak yerlerde,
Mutsuzluğunu bana bırakıp rahatça gittiğinde,
Vaktin geçti sevdam yağmurdu buharla bitti,
En son bir siyah bulutla kaybolup gitti.

Bu kasvet siyah,tıpkı senin gibi,
Bir kasvetteyim,bir seninle gibi! ,
Sayende beyaz ne varsa siyahlara döndü,
Söyle böylesi bir aşkla, penbe hayallerde kurmak mümkünmü? .

14.04.2003

yazan:Vildan Demirci Altunbaş

……kasvet şairlerin iklimi….