Kasım Kol Şiirleri - Şair Kasım Kol

Mevlam cenneti koymuş, anam ayağının altına.
Değişemem ben seni anam gümüş ile altına.

Canından can katarsın, anam hep uykusuz yatarsın.
Evlat asi olsa da, anam sen fedakar kalırsın.

Haram olan şeyden kaçan gönüller
Çıkar için dostu sevmeyi bilmez
Etrafına nuru saçan gönüller
Selamsız meclise girmeyi bilmez

Edebin zırhını giyen gönüller

Aldığım nefesin sebebi sensin
İçtiğim çayların şekeri sensin
Karanlık gecenin feneri sensin
Yaşama sebebim bir tek sevdiğim

Çöldü gönlüm çiçek açtı sayende

Bilinen tarihim hunlarla başlar,
Aksın inkarcının gözünden yaşlar,
Çin'e set yaptırdım üst üste taşlar
Müslümanım,Türk'üm elhamdülillah.

Entrika bilmedim düştüm tuzağa,

Bir kız gördüm yürür gelir karşıdan
Dedim benim sıcak yazım olsana
Dudak büktü sitem çıktı ağzından
Dedim ekmeğime tuzum olsana

Kaşlarını çattı sertti bakışı

Seviyorsun macerayı
Suya sürdün gene tayı
Belli bilmiyorsun sayı
Dörtten sonra bak beş gelir

Korumalı seni senden

Gözlerine baktım dünyayı şaştım
Pusulam olaydın ela gözlü kız
Uğruna çölleri dağları aştım
Yollarım olaydın ela gözlü

Mecnunca aradım Leylayı çölde

Görünce çözüldü dizimin bağı
Geldi de geçiyor sevmenin çağı
Ferhat olup delsem kocaman dağı
Şirin olur musun menekşe gözlüm

Güzelliğin mahcup eder gülleri

Benim huyum böyle hatırdan çıkmam
Hatırdan çıkıp da gönüller yıkmam
Dostum için asla sonuna bakmam
Arkadaş dersini aldım dostlarım

Dilsiz oldum asla bunu konuşmam

Bir bahar gününde rastladım sana
sohbetin ne huzur vermişti bana
Aradığım budur dedir içimden
Sevda şerbetinden iç kana kana

Bir süre sakladım kendimden bile