Kasım Kol Şiirleri - Şair Kasım Kol

Mevlam cenneti koymuş, anam ayağının altına.
Değişemem ben seni anam gümüş ile altına.

Canından can katarsın, anam hep uykusuz yatarsın.
Evlat asi olsa da, anam sen fedakar kalırsın.

Haram olan şeyden kaçan gönüller
Çıkar için dostu sevmeyi bilmez
Etrafına nuru saçan gönüller
Selamsız meclise girmeyi bilmez

Edebin zırhını giyen gönüller

Aldığım nefesin sebebi sensin
İçtiğim çayların şekeri sensin
Karanlık gecenin feneri sensin
Yaşama sebebim bir tek sevdiğim

Çöldü gönlüm çiçek açtı sayende

Bilinen tarihim hunlarla başlar,
Aksın inkarcının gözünden yaşlar,
Çin'e set yaptırdım üst üste taşlar
Müslümanım,Türk'üm elhamdülillah.

Entrika bilmedim düştüm tuzağa,

Seviyorsun macerayı
Suya sürdün gene tayı
Belli bilmiyorsun sayı
Dörtten sonra bak beş gelir

Korumalı seni senden

Bir kız gördüm yürür gelir karşıdan
Dedim benim sıcak yazım olsana
Dudak büktü sitem çıktı ağzından
Dedim ekmeğime tuzum olsana

Kaşlarını çattı sertti bakışı

Dokuz yüz on dokuz nisan ayında
Erzurum a yola çık Kazım Paşa
Ermeni nin gözü kalmış doğuda
Doğuyu başına yık Kazım Paşa

İstanbul a geldin çare gösterdin

Benim huyum böyle hatırdan çıkmam
Hatırdan çıkıp da gönüller yıkmam
Dostum için asla sonuna bakmam
Arkadaş dersini aldım dostlarım

Dilsiz oldum asla bunu konuşmam

Terzi olup elbiseyi biçelim
Rakı değil ayranları içelim
Vatan için canımızdan geçelim
Şu dünyada budur bize yakışan

Uzun olur gemilerin direği

Fatma'da bizim,Ayşe'de bizim,
Osman'da bizim,Ahmet'de bizim,
Germeyin artık,güzel ülkem,
Hayır da bizim, evet de bizim.

Görüşler farklı olacak elbet,