Kasım ayazı yüreğim Şiiri - İlyas Kaplan

şimal yağmurları yağdı duygular muhitine
terkibi zıt şeylerden
kaç gece senden ırak
içimde meşum hatıraların divane ürpertisi
aynama düştü
isyanlar ile perdelenmiş suretin

bu amansız iftirakın her cümlesini
tüm esbaplarını havsalama dipnotlu yazdım
geceyi delen buhranların en ihtarlısını
araştırmalı, kütüphane ve arşiv çalışmalı

en koyu mecazlarla öyle bir emare bırak
öyle bir iz ki
zevale ersin safahatın her hususu
sende başlayıp bende biten

ruhi huzurum yeniden neşv ü nemada
sesten ,soluktan müteşekkil
hislerimde ki ifadeye muktedir bir söz ararken
heyhat yıldızlarım söndü
vaveylalar ciğerimi yağmaladı

kaç vuslat
kaç tazarrudan ibaret
saklı sitemlerle doluyum
her şeye müheyya ruyi zeminim
kaç kez
bu minvalde ruhuma sen üflendin

birbirine zıt öyküler içindeyim
sensiz yürümüyor bu dünyevi hayat
ne olur bir ima, bir belirti iktiza et

adınla kelimat bile teselli buluyor
pencere önündeki hayale ilişiyor tayflar
şualar dokunuyor usulca
kaç defa
kalbimin sağır duvarlarına

gizli bir tecdidin heyecanını yaşıyorum
zaman aynasının derinliğinde
teveccüh buyuruyorsun çok eski vakitlerden
ikibin birin en ahir mevsiminden
dahası bir vesile ile içimde temsilin
muhayyilemin her cihetine tahakkuk ediyorsun

pek çok cereyanın narkozu altındayım
en küçük parçalarını analizinde şuurum
yeniden tasnifliyorum senden kalmışlıkları

bir sen kaldın bu tutsaklıktan geriye
akıbetsiz düşler kadar
bir sonbahar fırtınası kadar
içimde kanıyorsun

bu gece
kasım ayazı yüreğim
bu zilleti yağmur kuşları bıraktı ufkuma
yağmur fırtınalarının hadsizliğini bilmeden

bağrımda hiçbir sükun sahih olmuyor
tahayyülümde enva-ı musibet
ışığınla tenvir et haletimi
yol göster fenerinle
bu musibetzedeye

redfer