Kartonum Görünmez Benim

Ben anlamam mevduattan faizden
Elim cebime girince var mı yok mu yeter
Ne pahalı restorandan yerim yada cafeden
Midemdeki acı yanma geçsin yeter

Öyle lüks perdelerim yok satenden
Güneşten değil ama yağmurdan ürkerim ben
Demir kapılar ardında gizlemem eşyalarımı
Kimse görmez zaten yattığım o kartonu

Yıllar oldu süt içmeyeli
Eller unuttu battaniyeyi
Ayaklar üşüdü yağmurda karda o bitmez soğukta
Siz beni değil ben adam gibi yaşamayı unuttum
Ama ne sizden utanacak kadar düştüm
ne de sizin kadar gururla varoldum
Hem de ne karanlıkta ne aydınlıkta!