o pencereyi bir tablo gibi assam duvarıma
çocukluğumda tekrarlanan tatlı bir hatıra
her gün ama her gün gülümseyerek baktılar
minik yüreğimde sonsuz bir ışık yaktılar
sessiz Kaptan Amca, heyecanlı Fahriye Teyze
yıllardır geçmemişlerdi Eminönü’nden öteye
saraydan çıkma, tavında İstanbul’luydular
yıllar yılı caddemden geçenleri kutsadılar
bilmezlerdi alengirli işleri,dolanbaçlı yolları
katıksız ademoğlu olmalarındandı saflıkları
o pencere aşıkları birleştiren altından çerçeve
badem ezmesinde bal, bir fincan kahvede telve
06.10.2004
Ahmet Hakan YılmaztürkKayıt Tarihi : 6.10.2004 01:48:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ahmet Hakan Yılmaztürk](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/10/06/karsi-pencere-2.jpg)
Pencerenizde...
Yüreğinize sağlık...Ahmet Hakan Yılmaztürk
Sevgiler......
TÜM YORUMLAR (1)