Yürüdü.
Karnından dışarıya doğru
dikenler çıkartan bir çocuk
Gözlerini kapatıp, ihanete doğru.
Sırtında bin ruhsuzun kellesi dolu
Akıyor kanları, şelale gibi
Alnının akı, siyah çarşaflarla serili.
Koştu.
Sonbaharı kışa bağlayan vakitlerde
Yüreği göğsünden çıkacak gibi,
Bir yumruk vuruyor içinden
Bir yumruk öyle acımasız ki.
Direniyor kendi halince
Mevsim acımasızlığı iliklerine hissettiriyor
Lakin karnı dikenli çocuğu, bir türlü yenemiyor.
Neşe içinde yaşa bugün çocuk!
Son günlerine varmadan hayatın,
Sessizliğe gömülecek bu dünyanın
Sularından kaç çabuk.
Kayıt Tarihi : 20.3.2022 20:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!