Karıya Ağıt Şiiri - Abbas Paksoy

Dul - Bıkmış usanmıştım, çenesinden.
Öğüt veren, cadı ninesinden.
Günde, bin defa çıkardım, din’den.
Avrat öldü, çok şükür kurtuldum.

Evli - Senin avrat öldü, rahat eden.
Benim avrat, daha diri, nidem.
Çenesinden, nerelere gidem.
Avrat ölse de, ben de kurtulsam.

Dul - Başla gövdeden ayrılsın, boyun.
Leht ağaçlarını, sıkı koyun.
Kabir’den, bana yapmasın oyun.
Avrat öldü, çok şükür kurtuldum.

Evli - Kabir’ini elimle deşerdim.
Bu hortlak, boynunu kesin derdim.
Mezarın üstünde, yemek yerdim.
Avrat ölse de, ben de kurtulsam.

Dul - Yemek ne kine, tivis oynarım.
İşlerim bitmedi, durur yarım.
Yenice geldi, benim baharım.
Avrat öldü, çok şükür kurtuldum.

Evli - Sen de, kırkında gördün, baharı.
Ben temizlerim, daha ahırı.
Yaşım, vardı buldu, altmışları.
Avrat ölse de, ben de kurtulsam.

Dul - Altmış nedir kine, yarı yaşın.
Kurbanlar olsun, sana yoldaşın.
Senin de, düzlüğe çıkar başın.
Avrat öldü, çok şükür kurtuldum.

Evli - Ya, ben önce ölürsem, niderim.
Benimle ölür gider, kederim.
Çekiyorum, böyleymiş kaderim.
Avrat ölse de, ben de kurtulsam.

Dul - Duvar nemden, insan gamdan ölür.
Atalarımız, bunları bilir.
İnşallah, Azrail ona gelir.
Avrat öldü, çok şükür kurtuldum.

Evli - Avrat, avrat değil, tam bir hanım.
Her gün, biraz daha gider, canım.
Gam ile kederi çeken, benim.
Avrat ölse de, ben de kurtulsam.

Dul - Ne ederse etsin, sen aldırma.
Evden, bir çöpü bile kaldırma.
Saçını, sakalını yoldurma.
Avrat öldü, çok şükür kurtuldum.

Evli - Çalışmazsam, işleri kim yapar.
Çocuklar, havada ekmek kapar.
Ben yetişiyorum, apar topar.
Avrat ölse de, ben de kurtulsam.

Dul - Hastayım de, çalışma, imekle.
Bütün işleri, avrada yükle.
Fazla sürmez, ölümünü bekle.
Avrat öldü, çok şükür kurtuldum.

Evli - Aklını seveyim, ben de senin.
Öğüdün, ışığım oldu benim.
Kurbanlar olsun, sana bedenim.
Avrat ölse de, ben de kurtulsam.

Dul - Allah, yolunu açık eylesin.
Avratta, dır dır edip söylesin.
Paksoy’um, bu ölüyü neylesin.
Avrat öldü, çok şükür kurtuldum.

Evli -Ben, şimdi anladım, bu oyunu.
Devireceğim, onun boyunu.
Sevindireceğim, paksoy’umu.
Avrat ölse de, ben de kurtulsam.