Gözlerini gözlerime dikerek
Yüreğimi deşme ne olursun...
Bırak duygularım öylece kalsın,
Konuşacak fazla bir şey de kalmadı
Görmüyormusun?
Yalnızca ben değil
Yanıldılar benim gibi
Çiçek açan ağaçlar da bu mevsimde.
Sen benim her söylediğimi
Ciddiye alma bundan böyle.
Çıkmaz sokakları olan bu küçük dünyada
Sevda defterini kapayarak
Emile emile sarkmış dudaklarının düşüyle
Kendi kendimi yiyeceğim
Ve düşüneceğim.
Sonbaharı yaşarken ben
Ateşli, işveli, kıvrak ve oynak
Şimdi acaba kimin koynundasın sen! ..
İstanbul,10.04.2002
Mustafa Süreyya SezginKayıt Tarihi : 6.5.2002 11:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!