Karıncalandı Yüzü Şiiri - Ozan Efe

karıncalandı yüzü
günün parıltısında
ardında kaldı gözü
günün parıltısında

sabaha yetişirken
bülbüller ötüşürken
güllerle söyleşirken
günün parıltısında

sensiz olan sabahtı
geçer mi ata ahtı
ne yazar padişahtı
günün parıltısında

yalnızlık korkusudur
gölgeler ürküsüdür
şafağın türküsüdür
günün parıltısında

eteğinde dağılan
köteğinde bayılan
gece sonu ayılan
günün parıltısında

eteğinden taşı dök
otur yerine de çök
hecele de öğren sök
günün parıltısında

saat çarkını kırıp
ona yabancı durup
kim olduğunu sorup
günün parıltısında

ozan efe yoruldum
can evinden vuruldum
sular gibi duruldum
günün parıltısında

061209denizli