Karın Sessizliginde Sen

Camın ötesinde beyaz bir dünya,
Her şey susmuş.
Sadece kalbimin sesi var,
Bir de karın yavaş düşen hüznü.

Elimde bir kadeh,
Kızıl bir yankı gibi,
Soğuğa karşı duran bir sıcaklık.
Belki sevdayı,
Belki vedayı ısıtıyor içinde.
Yavaşça düşüyor karlar,
Ve onlara inat gözyaşlarım.

Gözlerim ufuklara dalmış,
Sanki orada bir anı gizli;
Gülüşünle başlayan,
Sessizlikle biten bir hikâyenin izi
Dudaklarımı kanatıyor.

Kar taneleri dökülürken
Birer birer kelimeler siliniyor dudaklarımdan.
Ama bazı duygular —
Camın buğusunda kalıyor bana.

Mesela sen...
Mesela gidişin...
Her yağan kar seni hatırlatsa da,
Seni getirmiyor bana.
Kar mı yağmayı bilmiyor,
Yoksa sen mi gelmeyi?..
09.11.2025 12:53