Mevsim kış, hava soğuk, başlar karın hikâyesi,
İner sessiz sedasız, sayısız kar tanesi,
Toprak gelin, kar gelinlik, gelin evi bembeyaz,
Uzun kış gecelerinde verir ferahlık hissi.
Hikmetinden sual olmaz, ya yağsaydı simsiyah,
Kasvet kaplardı her yeri, matem havası eyvah,
İnsanlık bunalırdı, hava soğuk, hey yer kir,
Yaşanmazdı bu hayat, ölüm olurdu mubah.
Rahmettir yağan bembeyaz, deme karakış sakın,
Toprağın bağrında, bin bir canlıya olur kın,
Bahar ile birlikte başlar sanki yeni hayat,
Şu muhteşem nizama, artık hikmetle bakın.
Kayıt Tarihi : 25.1.2022 12:50:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Yaşadığım yerde yılın ilk karını gördüğümdeki duygularım.
![Taner Çelenk](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/01/25/karin-hikayesi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!