Yıl 2008,son günü Aralığın,
Ankara`ayaza kesmiş,
İçimiz yanıyor ama,dışımız serin,
TV de,varmısın yokmusun?
Yarışıyor,bonus Metin,
Metin kazanıyorda,
Bizim kaybettiğimiz kesin,
Ne gördüysek eskilerinden,yeni yılı bekliyoruz,
Bakın ne kadar mutluyuz,
Karım ve ben!
Şaşıyorum geçen yıllara,nasıl geçtiler?
Dışarıda kar bembeyaz,evimiz dışarıdan ayaz!
Bunlar yetmezmiş gibi,aramızda taştan duvar,
Aşkımızı kaybettik, bulamıyoruz
Gel bakalım 2009, bak,nasılda mutluyuz,
Karım ve Ben!
Sanmayınki yalnızız,
Masamızda bir şişe su,birde portakal,
Yazık,onlarda yalnız,portakalı belki soyarız!
Alkışlıyoruz,
Metin kazandı,biz ne güzel kaybettik,
Güzel yıllarımızı!
Bıraksak sarılacaklar ama,inat ettik,
Zincirledik kollarımızı!
Meğer ne kadar uzakmış,iki koltuğun arası,
Geçen yıl kavuşamadık,
Gel bakalım,2009,belki kavuşuruz,
Karım ve Ben!
On ikiye on kala,Karım gidiyor uyumaya
Bekliyoruz,su,portakal ve ben,
Yalnızlığa alışığım,
2008 yıldır,zaten yalnızdım,
Oysa hep yanımdaydı,dili dualı karım,
Yarın sabah inecek,gene evimize hatim,
Hatimimiz inse ne yazar,yüreklerimiz yetim,
Soyulmadı portakal içilmedi suyumuz,
Hadi gel 2009,belki bu yıl kavuşuruz,
Karım ve Ben! ....0101009
Kayıt Tarihi : 1.1.2009 08:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Mutluluk bir sanat ama,herkes sanatçı olamıyor,bizim gibi.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!