Karım... Şiiri - Alp Arslan

Keskin kenarlarım vardı benim.
Yumuşakça kapladın, yuvarladın…
Toyluklarım, uçarılıklarım vardı benim
Sessizce beyazlatıp, örttün…
Haksız, saçma sapan çıkışlarım vardı benim.
Sabrınla, güzelliğinle boğdun…
Sessiz ama hep güzel yağıp,
Bana hep güzel göründün…
Şu an olduğu gibi lapa lapa yağdın üstüme, hayatıma…
İnsanlar da sever seni ama
Ben seni çok seviyorum…
Yağmurum, güneşim,
Karım…