içimde
kıyametler kopuyor
yine...
ama ben üşüyorum...
pencerede buz tutmuş
kirpiklerim...
biliyorsun
seni seviyorum..,
ölümüne...
yokluğun,
başı bulutlar üstünde
siyah kule...
tut ellerimi
düşüyorum...
sen yoksun..,
bah, bomboş ellerim...
sevgilim seni
kardelen hüznüyle
yaşıyorum...
(1998- istanbul)
Ahmet BaştanKayıt Tarihi : 4.5.2005 07:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!