28.08.2006 Nevşehir Merkez
Kardan Bir Kefen
İnce bir tabaka bürümüş toprağı,
Bembeyaz bir çarşaf.
Sonbahar rengine bürünmüş gece,
Bedenimin beyazlara büründüğü gibi.
Suskunluğu üstünde gece buz gibiydi,
Cansız yatan vücudum gibi.
Üzerimde beyaz bir örtü,
Lakin örtü kara benzemiyordu.
Suskundum, gece gibi konuşmuyordum,
Fakat ruhum çığlıklar içinde.
Anlıyordum açıkça,
Soğuk mermere yatırılınca.
Gözlerim kapanmıştı,
Kalbim gece gibi sessizdi.
Üzerime örtü örtündü;
Bu kar değildi, bembeyaz bir kefendi.
Halim Yusuf Pilavcı
27.11.2024
Kayıt Tarihi : 19.11.2025 13:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!