ben daima…;
çocukların her yerde aynı tonda ağladığına
-ki rengi yoktur gözyaşının-
açlıkla büyünmediğine, acıların kardeşliğine
mahcubiyetin masumiyetten geldiğine
ağaçlar eşit kuşlar eşit canlar eşit diye…
insanların eşitliğine inandım
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bravo bravo şair, imge kalabalığı anlaşılmaz şiirlerden ne kadar farklı şiirleriniz.
Çok, çok etkilendim, çok çok beyendim kaleminiz zayi olmasın.
Mükemmel bir şiir, şiirden bir tokattı.
Lâkin anlayana diyorum ama,inşallah katı kalpleri bu şiirler bir nebze de olsa sızlatır.
Bu umutla güzel şiirinizden dolayı kutluyor, tebrik ediyorum.
Elemsiz kedersiz bir ömür diliyorum sağlıcakla kalın.
Çok etkileyici, tebrikler...
çok iyi..
Şiir duygusuyla, imgesiyle ve natürel geçişleriyle mükemmel bir şiirdi. Tebrik ederim.
Yapraklar maalesef bir mevsimliktir, önemli olan gönlümüzdeki sevginin çınar gibi köklenmiş olmasıdır. Anlamlı, güzel bir şiirdi.. Teşekkürler sayın Tahsin Özmen..
Yüzüyıllarca yaşayan bir çınarın, bir mevsim bile yaşayamayan yaprağı, ne kadar acı zamansız ölüm. Saygılarımla.
Derinden yaraladın beni yine, sevgili Tahsin..
Şiir harikulade ona diyecek bir şey yok ama başlığı daha farklı daha vurucu olmalıydı bence küçük bir önerim naçizane..
Bu şiir ile ilgili 8 tane yorum bulunmakta