Karavana Şiiri - İsmet Murat Müçtehit

KARAVANA

Mesafesi yüz kulaçtı,
Nişan aldı yere yattı,
Sözde On ikiye attı,
Her attığı karavana.

Dört bir etrafı ala çam,
Mahcubiyettir serencam,
Dedi perişan olacam
Hemen girdi Karavan’ a.

Arşınladı yol aşındı,
Biraz düşündü taşındı,
Mevsimi sorma kışındı,
Getirttirdi kara vana.

Dediler ne yapıyorsun,
Kendini oyalıyorsun,
Masrafı bir yana dursun,
Bağlanır mı Kar’ a vana.

İsmet Murat der gülmeyin,
Acı kelam söylemeyin,
Yine de maşallah deyin,
Eylemeyin karav ana.

SÖZLÜK:

KARAV: Bakış, nazar, bakan
SERENCAM: Bir işin, bir olayın sonu, akıbet