Karanlıktan korkma çocuk!
İlk mekanın karanlıktı, şerbetlisin ilk günden.
Say ki anne karnındasın her karanlığa itildiğinde.
Kirli yüzleri görmezsin hiç değilse.
Karanlıktan korkma çocuk!
Hiç bir karanlık sürmez sonsuza,
Say ki oturmuşsun gözlerinin karasında, bir rüyanın ortasında.
Bir gün uyanacak, bir gün doğacaksın,
Aldığın nefesle, verdiğin nefesin sayısı aynı,
Sen, aldığın nefesi kolla.
Kayıt Tarihi : 25.5.2014 12:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şiiriniz umut taşıyordu. Sevgiyle kutluyorum.
TÜM YORUMLAR (34)